Milieu-, sociale en ondernemingsbestuurcriteria, ook bekend als ESG, is een verzameling normen voor de activiteiten van een bedrijf die maatschappelijk bewuste beleggers gebruiken om potentiële beleggingen te screenen. Deze criteria evalueren hoe een bedrijf presteert op het gebied van milieubeheer, sociale verantwoordelijkheid en ondernemingsbestuur.
Milieucriteria evalueren de invloed van een bedrijf op het milieu. Deze normen evalueren ook eventuele milieurisico's die een bedrijf loopt en hoe effectief het deze beheert. Bedrijven die prioriteit geven aan ecologische duurzaamheid implementeren vaak milieuvriendelijke praktijken, zoals het gebruik van hernieuwbare energiebronnen, het verminderen van afval en het minimaliseren van hun ecologische voetafdruk.
Sociale criteria onderzoeken hoe een bedrijf omgaat met zijn relaties met werknemers, leveranciers, klanten en de gemeenschappen waarin het actief is. Sociaal verantwoordelijke bedrijven geven prioriteit aan eerlijke arbeidspraktijken, diversiteit en inclusie en betrokkenheid bij de gemeenschap. Ze werken mogelijk ook met leveranciers die hun waarden delen en doneren een deel van hun winst aan lokale goede doelen of moedigen werknemers aan om vrijwilligerswerk te doen in de gemeenschap.
Governance criteria richten zich op het leiderschap van een bedrijf, de beloning van bestuurders, audits, interne controles en aandeelhoudersrechten. Investeerders zoeken bedrijven die nauwkeurige en transparante boekhoudmethoden gebruiken en die aandeelhouders de mogelijkheid geven om te stemmen over belangrijke kwesties. Goede corporate governance zorgt ervoor dat een bedrijf ethisch en in het belang van zijn stakeholders opereert.
De mode-industrie is een van de grootste vervuilers ter wereld en de impact op het milieu en de maatschappij moet worden beheerst om deze te verminderen. duurzame mode is dus meer dan een trend; het is een beweging in de richting van een meer verantwoordelijke en ethische industrie die zich richt op het verminderen van de negatieve gevolgen voor het milieu en het verbeteren van de sociale omstandigheden.
Circulaire modepraktijken, zoals het gebruik van dode-stoffen of andere milieuvriendelijke materialen en het implementeren van efficiënte productiemethoden, kunnen de ecologische voetafdruk van de industrie aanzienlijk verkleinen. Voor de productie van één katoenen overhemd is bijvoorbeeld ongeveer 2700 liter water nodig. Als bedrijven dit soort duurzame materialen gebruiken, kunnen modemerken hun waterverbruik, afvalproductie en koolstofuitstoot aanzienlijk verminderen.
Duurzame mode pakt ook sociale kwesties binnen de industrie aan, zoals eerlijke lonen, veilige arbeidsomstandigheden en werknemersrechten. Het is bekend dat sommige van de belangrijkste textielfabrieken ter wereld zich niet aan de arbeidsrechten houden. Modemerken moeten prioriteit geven aan ethische praktijken producenten vechten tegen andere onethische alternatieven om het leven van hun werknemers en de gemeenschap te verbeteren.
Het invoeren van duurzame praktijken kan ook economisch voordelig zijn voor modemerken. Klanten hechten steeds meer waarde aan duurzaamheid en de markt voor milieuvriendelijke mode groeit elk jaar. Merken die laten zien dat ze zich inzetten voor duurzaamheid, ervaren vaak een grotere klantenloyaliteit en kunnen zich onderscheiden in een concurrerende en zeer winstgevende markt. Bovendien kan het implementeren van duurzame praktijken leiden tot kostenbesparingen op de lange termijn door efficiënter gebruik van hulpbronnen en minder afval.
Het voldoen aan ESG-standaarden is cruciaal voor modemerken die duurzaam willen zijn. Deze standaarden bieden een kader voor het meten en verbeteren van de impact van een bedrijf op het milieu, de maatschappij en het bestuur.
Milieunormen in de modebranche richten zich op het minimaliseren van de ecologische voetafdruk van de branche. Dit omvat het gebruik van duurzame materialen, zoals organisch katoen en gerecyclede vezels, het verminderen van afval en het verbeteren van de energie-efficiëntie.
Sociale standaarden in mode geven prioriteit aan eerlijke arbeidspraktijken, betrokkenheid bij de gemeenschap en diversiteit en inclusie. Merken die zich aan deze normen houden, zorgen ervoor dat hun werknemers een eerlijk loon krijgen, onder veilige omstandigheden werken en het recht hebben zich bij een vakbond aan te sluiten.
Governance standards in fashion hebben betrekking op transparante rapportage, ethische bedrijfspraktijken en verantwoording. Bedrijven die prioriteit geven aan goed bestuur zullen eerder het vertrouwen winnen van investeerders en consumenten. Bedrijven zoals Recovo en haar deadstockstoffenmarktplaats hebben een Digitaal Productpaspoort geïntroduceerd om merken te helpen aan deze nieuwe normen te voldoen, waardoor de traceerbaarheidsinformatie die de EU de komende jaren zal eisen, eenvoudiger wordt.
De mode-industrie heeft een aanzienlijke impact op het milieu in elke fase van de toeleveringsketen, van de productie van grondstoffen tot het weggooien van kleding. Om deze situatie te veranderen, is het heel belangrijk om circulaire processen in de mode te introduceren, zoals de introductie van inzameling van textielmaterialen, recycling of nieuwe en duurzame toeleveringsbronnen, zoals innovatieve materialen of deadstockstoffenmarktplaatsen.
De productie van grondstoffen voor mode, zoals katoen, wol en synthetische vezels, kost veel grondstoffen. Voor het verbouwen van katoen zijn bijvoorbeeld grote hoeveelheden water en pesticiden nodig, terwijl synthetische vezels zoals polyester worden gemaakt van aardolie, wat bijdraagt aan de uitputting van fossiele brandstoffen en vervuiling. Duurzame alternatieven, zoals organisch katoen en gerecyclede vezels, kunnen de milieu-impact van de productie van grondstoffen helpen verminderen.
De productieprocessen van mode hebben ook een aanzienlijke impact op het milieu. Bij het verven en afwerken van textiel worden giftige chemicaliën gebruikt, die waterbronnen kunnen verontreinigen als er niet goed mee wordt omgegaan. De energie die nodig is voor de productie draagt ook bij aan de koolstofuitstoot. Het implementeren van schone technologieën en het verbeteren van de energie-efficiëntie kunnen de milieueffecten van de modeproductie helpen verminderen.
De mode-industrie genereert enorme hoeveelheden afval, vooral in het tijdperk van fast fashion, dat een wegwerpcultuur stimuleert. Volgens de Environmental Protection Agency (EPA) produceren Amerikanen jaarlijks 16 miljoen ton textielafval, waarvan het grootste deel op stortplaatsen terechtkomt. Het bevorderen van circulaire modepraktijken, zoals recyclen, upcyclen en het maken van duurzame kleding van hoge kwaliteit, kan helpen bij het verminderen van textielafval en het minimaliseren van de impact van de industrie op het milieu.
Sociale verantwoordelijkheid in de mode-industrie omvat eerlijke arbeidspraktijken, betrokkenheid bij de gemeenschap en ethisch verantwoord inkopen. Merken die prioriteit geven aan sociale verantwoordelijkheid zetten zich in om het leven van hun werknemers en de gemeenschappen waarin ze actief zijn te verbeteren.
Eerlijke arbeidspraktijken zijn een hoeksteen van sociale verantwoordelijkheid in de modebranche. Merken moeten ervoor zorgen dat hun werknemers een eerlijk loon krijgen, onder veilige omstandigheden werken en het recht hebben om zich bij een vakbond aan te sluiten.
Gemeenschapsbetrokkenheid houdt in dat je iets teruggeeft aan de gemeenschappen waar modemerken actief zijn. Dit kunnen initiatieven zijn als het doneren van een deel van de winst aan lokale goede doelen, het ondersteunen van onderwijsprogramma's en het promoten van lokale ambachtslieden.
Ethisch inkopen houdt in dat ervoor wordt gezorgd dat de materialen die in modeproducten worden gebruikt op verantwoorde en duurzame wijze worden verkregen. Dit omvat het gebruik van biologisch katoen, gerecycled materiaal en wol zonder wreedheid. Merken die prioriteit geven aan ethisch verantwoord inkopen, werken vaak nauw samen met hun leveranciers om ervoor te zorgen dat in de hele toeleveringsketen aan de sociale en milieunormen wordt voldaan.
Corporate Governance in Fashion heeft betrekking op de systemen en processen waarmee bedrijven worden bestuurd en gecontroleerd. Goed bestuur is essentieel voor het opbouwen van vertrouwen bij belanghebbenden en het waarborgen van duurzaamheid op de lange termijn.
Transparantie en verantwoording zijn belangrijke onderdelen van goed bestuur in de mode-industrie. Merken moeten transparant zijn over hun bedrijfspraktijken, inclusief hun toeleveringsketen, arbeidspraktijken en milieu-impact. Regelmatige rapportage en audits door derden kunnen ervoor zorgen dat bedrijven ethisch en verantwoord te werk gaan.
Ethische bedrijfspraktijken houden in dat je zaken doet op een eerlijke, oprechte en respectvolle manier. Dit houdt ook in dat corruptie wordt vermeden, intellectuele eigendomsrechten worden gerespecteerd en dat marketingpraktijken waarheidsgetrouw en niet misleidend zijn. Merken die prioriteit geven aan ethische bedrijfspraktijken zullen eerder vertrouwen opbouwen bij consumenten en andere belanghebbenden.
Betrokkenheid bij belanghebbenden houdt in dat belanghebbenden actief worden betrokken bij besluitvormingsprocessen. Dit kan inhouden dat je in gesprek gaat met werknemers, klanten, leveranciers en investeerders om feedback te verzamelen en problemen aan te pakken. Merken die prioriteit geven aan betrokkenheid van belanghebbenden zullen eerder sterke relaties opbouwen en het vertrouwen van hun belanghebbenden winnen, wat leidt tot succes en duurzaamheid op de lange termijn.
Modevoorschriften en naleving zijn essentieel om ervoor te zorgen dat de sector op verantwoorde en duurzame wijze opereert. Deze regelgeving heeft betrekking op een breed scala aan onderwerpen, waaronder arbeidspraktijken, milieueffecten en productveiligheid.
Arbeidsregelgeving is bedoeld om de rechten van werknemers in de mode-industrie te beschermen. Deze regels hebben betrekking op zaken als minimumloon, werktijden en veiligheid op de werkplek. Merken moeten aan deze regels voldoen om ervoor te zorgen dat hun werknemers eerlijk en ethisch worden behandeld en om juridische en reputatierisico's te vermijden.
Milieuvoorschriften zijn bedoeld om de impact van de mode-industrie op het milieu te minimaliseren. Deze regelgeving heeft betrekking op zaken als afvalbeheer, watergebruik en het gebruik van chemicaliën. Merken moeten aan deze voorschriften voldoen om hun ecologische voetafdruk te verkleinen, duurzaamheid te bevorderen en boetes en negatieve publiciteit te voorkomen.
Productveiligheidsvoorschriften zorgen ervoor dat modeproducten veilig zijn voor consumenten. Deze voorschriften hebben betrekking op zaken als het gebruik van schadelijke chemicaliën, ontvlambaarheid en etiketteringsvereisten. Merken moeten aan deze voorschriften voldoen om ervoor te zorgen dat hun producten voldoen aan de veiligheidsnormen en aan de verwachtingen van de consument, en om terugroepacties en wettelijke aansprakelijkheid te voorkomen.
Het afstemmen van modemerken op ESG-normen vereist toewijding aan duurzaamheid, transparantie en ethische praktijken. Hier volgen enkele tips voor modemerken die zich willen aanpassen aan de ESG-normen:
Het uitvoeren van een duurzaamheidsaudit is de eerste stap in het aanpassen aan de ESG-normen. Hierbij worden de milieu- en sociale gevolgen van de activiteiten van uw merk beoordeeld en gebieden geïdentificeerd die voor verbetering vatbaar zijn. Een duurzaamheidsaudit kan je helpen bij het ontwikkelen van een routekaart voor het behalen van je ESG-doelstellingen en het prioriteren van initiatieven die de grootste impact zullen hebben.
Het stellen van duidelijke ESG-doelstellingen is essentieel voor het meten van vooruitgang en het verantwoordelijk houden van je merk. Deze doelen moeten specifiek, meetbaar, haalbaar, relevant en tijdgebonden (SMART) zijn. Je kunt bijvoorbeeld als doel stellen om de CO2-uitstoot van je merk binnen vijf jaar met 50% te verminderen of om ervoor te zorgen dat al je leveranciers op een bepaalde datum voldoen aan eerlijke arbeidsnormen.
Beleggen met stakeholders is cruciaal om vertrouwen op te bouwen en steun te krijgen voor je ESG-initiatieven. Dit kan inhouden dat je in gesprek gaat met werknemers, klanten, leveranciers en investeerders om feedback te verzamelen en problemen aan te pakken. Regelmatige communicatie en transparantie zijn de sleutel tot succesvolle betrokkenheid bij belanghebbenden, omdat ze helpen bij het opbouwen van relaties en het bevorderen van een gevoel van gedeelde doelen.
Het implementeren van duurzame praktijken is essentieel voor het voldoen aan de ESG-normen. Denk hierbij aan het gebruik van duurzame materialen, het verminderen van afval, het besparen van water en het verbeteren van de energie-efficiëntie. Merken kunnen ook circulaire modepraktijken onderzoeken, zoals het ontwerpen van producten die lang meegaan, het aanbieden van reparatieservices en het opzetten van terugnameprogramma's voor gebruikte kleding.
Samenwerken met partners uit de branche kan modemerken helpen hun ESG-inspanningen te versnellen en systemische verandering te stimuleren. Dit kan onder andere door samen te werken met andere merken, leveranciers en brancheorganisaties om gezamenlijke normen te ontwikkelen, middelen te bundelen en te pleiten voor beleidsveranderingen. Door samen te werken kunnen modemerken een duurzamere en verantwoordelijkere industrie creëren waar alle belanghebbenden van profiteren.
Tot slot is het op één lijn brengen van modemerken met ESG-normen niet alleen een morele verplichting, maar ook een zakelijke noodzaak in de wereld van vandaag. Door prioriteit te geven aan ecologische duurzaamheid, sociale verantwoordelijkheid.
Recovo creates circular solutions for the fashion industry. We cover various aspects of the circular economy for brands:
Based in Barcelona, we have a global mission with our websites in Spanish, English, Portuguese, Italian, French, dutch, German
If you want to know more, please contact us
